Page 28 - num3-LR

Alles begon bij een veel te koude en te vochtige lente die een late bloei meebracht. Maar daarmee was het leed niet geleden. In volle bloei werd Bordeaux ook getrofen door hagelbuien en overvloe-dige regenval. Gevolg: coulure. Anders dan in onze contreien viel er in Bordeaux eind juli en begin augustus heel wat regen, afgewis-seld met onweders, hagelbuien en stormen. Op 25 en 26 juli wer-den zowel de Médoc, Graves, Entre-Deux-Mers en de Libournais getrofen. Gevolg: het rijpingsproces viel vrijwel overal stil nog voor de véraison. Het warm-vochtige klimaat van september en oktober was dan weer ideaal om grijsrot te veroorzaken. In 2013 kwam het er dus op aan te werken met zachte extracties en vegetale toetsen te voorkomen, zoniet dreigde men ‘tanninemonsters’ te creëren.

De slechte weersomstandigheden hebben de schillen van de druiven kwetsbaar gemaakt. Rijp of niet rijp, begin oktober drong een wat premature oogst zich sowieso op. Topdomeinen hebben de oogst kunnen redden door een extreme strenge selectie. Er zijn enkele appellaties zoals Fronsac en Margaux die wat meeval hadden.

Ook meerdere domeinen in Graves wisten hun streng te trekken en moesten alleen wat toegeven op strcutuur. De rive gauche kon ermee door indien men voldoende streng was voor de merlot. De table de tri was dus de redder in nood. Het resultaat zijn vaal charmante wijnen die op het fruit werden gevinifeerd, met zijde-achtige tannine. Het bewaarpotentieel is er, maar op dit punt moe-ten de wijnen natuurlijk onderdoen voor de grote oogstjaren.

De (droge) witte wijnen worden in mijn ogen iets te veel bewie-rookt. Hoewel gezond, waren de druiven zelden optimaal rijp. Gevolg : groene toetsen en een zuurgraad die onvoldoende toe-gedekt is door materie. Gelukkig zijn er aangename verrassingen. Frisheid en levendigheid zijn hoe dan ook twee onmiskendbare kwaliteiten van dit oogstjaar in wit. Er is meer homogeniteit bij de zoete wijnen. Ik citeer graag Xavier Planty, die op Ch. Guiraud een schitterende oogst binnenhaalde: “2013 is een schitterend millé-sime in Sauternes, maar ook toch wel een beetje fustrerend want het onweer net voor de oogst heef belet dat we kunnen spreken over een uitzonderlijk oogstjaar.”

Het lijdt geen twijfel dat 2013 een jaar wordt dat geen brokken zal maken.Maar dat werd ook gezegd van 1987, 1992, 2002 en 2007. En dan spreken we telkens over millésimes die ons veel plezier hebben bezorgd – en nog berzorgen – aan tafel.Tegen een redelijke prijs dan nog wel. De 2013, jaar waarin geen grote extractie werd gezocht, wordt een makkelijk te drinken wijn, met nadruk op het fruit en op de frisheid. Een jaar waarbij je niet dat typische grote-jaren-syndroom hebt:wanneer zijn ze nu eindelijk klaar om gedronken te worden?Vino Magazine ging dus zoals van oudsher op zoek naar de witte raven: welke wijnen het lekkerst en het meest koopwaardig?

Abi Duhr, Bernard Sirot en Louis Havaux hebben tien dagen lang, blind in de mate van het moge-lijke, de meerderheid van de 57 AOC’s van Bordeaux geproefd. Het dient gezegd dat niet alle châteaux hun wijnen hebben gepresenteerd. Deze wijnen zijn we ook nadien niet gaan proeven. Bij elke appellati-ons schuiven we zoals altijd onze favorieten naar voor. Dit doen we met respect met de verschillende klasse-menten (Médoc met zijn cru bourgeois en grand cru classé’s, Pessac-Léognan, St-Emilion, Sauternes). We wijzen erop dat een favoriet uit de grand cru classé’s niet moet vergeleken worden met de favoriet in een generieke categorie. Indien geen speciale indicatie is de volgorde van vermelding ook de volgorde van voorkeur. Tenslotte nog dit voorbehoud: alle wijnen werden in een (te) prille fase geproefd. Sommige kunnen dus nog verbeteren.

Page 28 - num3-LR_nl

Page 28 - num3-LR_nl