Page 4 - Flip book NL 4 -2014

Dat Islamitische Staat de Syrische grens met Libanon is overgestoken en de stad Arsal (of Arsaal) bedreigt, die gelegen is in de grensstreek die bekend als, is onrustbarend en niet alleen voor de lokale wijnproductie. Het zou niet de eerste keer zijn dat er in de Bekaa moet geoogst wor-den terwijl de kogels van de burgeroorlog boven de hoofden fuiten (zie Vino nr 3 van 2012), maar dit keer spreken we over ongezien en para-noïde geweld. Het onrustbarende is dat niemand nog kan vertrouwd worden. De meeste strijders die zich aan de zijde schaarden van de gecoördineerde IS-aanval tegen de Libanese legerbasis in Arsaal kwa-men uit de vluchtelingenkampen zelf die zich op Libanees grondgebied bevonden. "De mensen die we jarenlang voedden en onderdak boden, jagen me nu mijn huis uit," verklaart een Libanese man in de krant De Morgen. De stad Arsal ligt op minder dan 40 kilometer van Beka en de Romeinse tempel van Baalbek. (div)

Wijn maakt deel uit van onze cultuur, zo zegt men. En dat blijkt vooral aan tafel. Bij een mooi gerecht hoort een mooie wijn. En daar wordt door velen misbruik van gemaakt. Het kan nochtans anders : kijk maar naar Italië en Spanje. Wijn kost er amper 10% meer aan tafel dan aan de kelderdeur.

Het probleem zit in de toepassing van de vermenigvuldigingsfactor. Het gaat van 2,5 tot 10 en meer. Maar het gemiddelde, zo weten we proefondervindelijk, schommelt dichter bij de 4 dan bij de 3. Eenvoudige Bordeaux is op restaurant vaak 5 keer zo duur weg als bij de cavist. Dat betekent 10 keer zo duur dan de producent hem verkoopt aan zijn kelderdeur. Iedereen kan de prijzen tegenwoor-dig vergelijken. U surf naar enkele internationale websites en kijkt naar de gemiddelde kleinhandelsprijs. Vergelijk dat met de prijs op restaurant en u weet genoeg. De makkelijkst te traceren prijzen zijn deze van de bordeaux grand cru classé. Het imago van deze bordeaux wordt natuurlijk misbruikt om alle bordeaux op een hoger prijsni-veau te tillen. Jammer. Het gevolg is dramatisch. De restaurantbe-zoeker wordt naar de onderste regionen van de wijnkaart gedreven. Naar de huiswijnen. Maar daar belandt de arme consument van de regen in de drop. Hij kiest willens nillens kleine landwijntjes waar zo mogelijk nog meer winst op wordt genomen. En zo begeleiden we uitstekende gerechten met miezerige wijntjes. Een betreurenswaar-dige evolutie. Van een ideale combinatie wijn-gerecht is geen sprake. Weg wijncultuur. Kunnen we dan alleen nog thuis genieten van een uitstekende fes bij een degelijk gerecht ?

Daarom : onze hoed af voor de restaurateurs die het anders aanpak-ken. Die meer evenwicht durven brengen tussen menuprijs en wijn-prijs. En precies daarom meer goede wijn beginnen verkopen. Ze doen maal drie of minder. Of ze bieden een ruime selectie van goede wijnen per glas. Of beter nog : ze rekenen enkel een forfait of een kurkrecht aan. Dat betekent dat de wijnen op de kaart ook kunnen aangekocht worden. Of dat men zijn eigen wijnen tegen betaling van dat kurkrecht kan drinken op restaurant.

In enkele landen zoals Canada en Australië is dit laatste ingeburgerd, maar de vergelijking gaat niet op : daar wordt wijn op restaurant veel sterker belast. Hoe dan ook, de restaurants kunnen niet leven zonder wijn. Wij ook niet trouwens. Daarom zoeken we al vier jaar naar de witte raven die goede wijn schenken tegen aanvaardbare prijzen. We vonden er intussen al zowat 120. Ja, hun aantal groeit en dat stemt ons optimistisch. De namen vindt u vanaf pagina 26.

Spanje beschikte al over de grootste wijngaardoppervlakte ter wereld (1.018.000 ha volgens het OIV) en werd in 2013 na Frankrijk ook de grootste producent (met 56 miljoen hectoliter). Indien de productie-volumes weer ‘normaal’ zouden worden in 2014 dan zit Spanje met een probleem van overproductie. Het gevolg zou dan een prijsdaling zijn omdat oudere stocks versneld zouden moeten verkocht worden. Om die reden heef het Spaanse ministerie van Landbouw nu al beslist om (zonder compensatie) 4 miljoen hectoliter uit de markt te halen om het oogstjaar 2014 niet bij voorbaat onder druk te zetten. De beslissing geldt voor witte wijnen zonder herkomstbenaming die nu zullen wor-den gedistilleerd voor industriële of energetische doeleinden. Vooral de regio Castilla-La Mancha is getrofen door de maatregel.